معاون پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي سازمان بهزيستي از جزئيات يك تحقيق به همشهري ميگويد ۲۷ درصد از زنان تهرانی قربانی انواع خشونت هستند
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۷۴۷۲۰
اجتماع > اجتماعی - محمد صادق خسروی علیا:
«خشونت علیه زنان هر رفتار و کنشی است که باعث صدمه جسمی و روانی به زنان میشود.
در بحث خشونت عليه زنان، خشونت جنسي نيز مطرح است. خشونت جسمي به خشونتهاي جسمي سبك و خشونتهاي جسمي سنگين طبقهبندي ميشود. مقايسه كردن، تحقير كردن، سركوفت زدن و... نيز از انواع خشونت رواني است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معاون پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي سازمان بهزيستي كشور با اشاره به اينكه در اين تحقيق شهر تهران بهعنوان طرح پايلوت (نمونه) بوده است، گفت:« در «برنامه ششم» حكمي است كه طبق آن دولت بايد نسبت به استقرار سامانه رصد آسيبهاي اجتماعي و معلوليتها اقدام كند. اساس و هدف اصلي از راهاندازي اين سامانه دريافت اطلاعات و دادهها درخصوص آسيبهاي پنهان اجتماع است.
آسيبهاي پنهان آن دسته از آسيبهايي است كه به راحتي نميتوان در مورد آنها بررسي و تحقيق كرد. همچنين شناسايي عوامل بروز آسيبهاي پنهان در راهاندازي اين سامانه مدنظر است. در راستاي اين هدف چندي پيش ما انجام تحقيقي در رابطه با خشونت عليه زنان در سطح كشور برنامهريزي كرديم و پايلوت اين طرح تحقيقي در شهر تهران انجام شده است. يك نمونه تصادفي هزار نفري از مناطق 22گانه شهر تهران در اين تحقيق ارزيابي شد و 3محله از هر منطقه مورد ارزيابي قرار گرفت».
درصد بالاي خشونت رواني در پايتختبراتي ادامه داد:«در اين تحقيق آسيبهاي ناشي از انواع خشونتها شامل جسمي، جنسي، كلامي و عاطفي عليه زنان بررسي شد و 27درصد از زنان تهراني مورد تحقيق اعلام كردند كه به نوعي قرباني يكي از انواع خشونت شدهاند. طبق آمار خشونتهاي جنسي 5درصد، خشونتهاي جسمي سنگين 1.4درصد و خشونتهاي جسمي سبك 3.2 درصد گزارش شده است. همچنين در اين تحقيق خشونتهاي كلامي و عاطفي با 7درصد، فراواني بيشتري در مقايسه با انواع خشونت عليه زنان در پايتخت داشت.
آمار و درصدهايي كه ارائه شده مربوط به خشونتهاي دروني(خشونتهاي خانگي) عليه زنان است. خشونتهاي بيروني حساسيتهاي آماري بيشتري دارد و البته نياز به تحقيق جامع تر. به همين دليل فعلا در مورد خشونتهاي بيروني و خارج از خانه اظهارنظري نميكنيم.»
در برخي از شهرها خشونت رواني رايج و پذيرفته شده استبراتي با تأكيد بر آماري كه سازمان جهاني بهداشت اعلام كرده، توضيح داد:« در جهان بين 30تا 35درصد از زنان قرباني انواع مختلف خشونت ميشوند. تقريبا ميتوان گفت از هر3 زن يك زن در جهان قرباني خشونت ميشود. با توجه به نمونه تحقيقي كه در شهر تهران انجام شده ميتوان اينطور استنباط كرد كه آمار خشونت در تهران نيز نزديك به آمار سازمان جهاني بهداشت در اين زمينه است.
به گفته براتي، بدون شك در برخي از شهرهاي كشور و استانها ميزان خشونت عليه زنان بيشتر از آمار تهران است. در برخي از شهرها خشونتهاي رواني بهخصوص كلامي و عاطفي بسيار رايج است؛ درحاليكه زنان اين نوع خشونتها را بهعنوان بخشي از زندگي قلمداد ميكنند و آنها را پذيرفتهاند.
ناگفتههاي خشونت عليه زنانسيدحسن موسوي چلك، رئيس انجمن مددكاران اجتماعي ايران نيز به خشونت عليه زنان از اين منظر نگاه ميكند: «هر رفتاري كه سلامت زنان را تهديد كند خشونت محسوب ميشود. اين رفتارهاي خشونتآميز ميتواند جسمي، جنسي، رواني و حتي غفلت باشد. در بحث غفلت با اينكه تعمدي در اينگونه رفتار در كار نيست اما رفتار فرد مقابل، زنان را آزار ميدهد و درواقع نوعي خشونت است. مصاديق خشونت عليه زنان در كشورها با توجه به فرهنگها، سبك زندگي و قوانين مختلف، متفاوت است؛ اما خشونت جهانشمول است و همه كشورها با اين آسيب اجتماعي دست و پنجه نرم ميكنند.
او گفت: آنچه در كشور ما در رابطه با انواع خشونت بيشتر گزارش ميشود خشونتهاي جسمي است؛ درحاليكه خشونتهاي عاطفي و رواني آنقدر آسيبزا هستند كه براي خشونتهاي رواني ما هيچگونه معيار سنجش رنجش نداريم. اين نوع خشونتها در كشور ما درست مانند خشونتهاي جنسي عليه زنان، كتمان ميشود.
موسوي چلك در ادامه ميگويد: واقعيت اين است كه در كشورما اغلب خشونتها عليه زنان بهصورت تابو درآمده و در مورد آن صحبت نميشود. اغلب تصور ميشود كه خشونت عليه زنان در محيط خانه صورت ميپذيرد. تا عنوان خشونت در كنار واژه زنان ميآيد همه بلافاصله محيط خانه را نشانه ميگيرند؛ درحاليكه بخش عمدهاي از اينگونه رفتارهاي آسيبزا در محيط بيرون از خانه با جلوههاي متفاوتتري حادث ميشود. در محيطهاي كاري، محيطهاي عمومي، شلوغ، در تجمعها و... موضوعات و انواع خشونت مطرح است اما در بحث خشونت عليه زنان اين موارد در واقع ميتوان گفت ناديده گرفته شده است.
رئيس انجمن مددكاران اجتماعي ايران افزود:البته در خيلي مواقع قصور متوجه افرادي است كه مورد خشونت قرار ميگيرند. نهادينه شدن خشونت در جامعه ما ناشي از سكوت زنان است. زنان در ابراز مورد خشونت قرار گرفتن سكوت ميكنند چراكه بازگو كردن آن ميتواند تهديدي باشد در مقابل ثبات خانواده. در اين بخش بايد بيشتر سرمايهگذاري و كار شود. آموزش و دسترسي زنان به منابع اجتماعي ميتواند كمك كند تا زنان سكوت در مقابل خشونت را بشكنند. بهصورت مشخص زنان در معرض خشونت ميتوانند با اورژانس اجتماعي 123تماس گرفته و گام اوليه را براي مهار خشونت بردارند.
زخم همسرآزاري در كشور عميق استبه گفته او، در جامعه ما بخش مهمي از خشونت عليه زنان به نگاه مالكيتي همسران آنها بر ميگردد. نگاه مالكيتي نسبت به زن بايد از بين برود تا بتوان قدم مؤثري در برابر خشونتها برداشت. فرهنگ خشونت جسمي عليه زنان نيز تا حدودي در جامعه ما پذيرفته شده است درحاليكه پذيرش در مقابل يك رفتار نامناسب باعث نهادينه شدن و رواج يافتن آن رفتار خواهد شد. وي در ادامه افزود:«متأسفانه خيلي مواقع صداي زنان در حوزه خشونت شنيده نميشود. خيلي وقتها رفتارهاي خشونتآميز عليه زنان ديده نميشود. اين رفتارها زخمهاي عميقي را ايجاد ميكند؛ زخمهايي كه تأثير منفي در نقشهاي زنان در محيط خانه و جامعه ايجاد ميكند.»
رئيس انجمن مددكاران اجتماعي ايران با اشاره به خشونتهاي دروني و خانوادگي گفت: زخم همسر آزاري در ايران عميق است. گرچه اين زخم به اندازه كافي ديده نشده چون با آن كنار آمدهايم. همسرآزاري فقط كتكزدن نيست. برجستهترين خشونتهايي كه گزارش ميشود خشونتهاي جسمي است. زنان ما اين مهارت را فرا نگرفتهاند كه اگر تعرضي در خانه به آنها ميشود به شكل مناسب به آن رفتار آزاردهنده اعتراض كنند؛ طوري كه حرمتها حفظ شود.
در همین زمینه: زنان سکوت را در مقابل خشونت بشکنند مجازات اسیدپاشی در لایحه تأمین امنیت زنان خشونت، ناشی از نگاه جامعه مردسالار به زنان است تا قوانین ۳۵ درصد خشونتها علیه زنان به پلیس گزارش میشود آییننامه حضور زنان در ورزشگاهها تصویب شدمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۷۴۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وجود ۷ هزار نقطه بیدفاع شهری در اصفهان
خبرگزاری مهر- گروه استانها- عاطفه قلع ریز: شورای اسلامی شهر اصفهان اخیراً آمار نقاط جرم خیز یا همان نقاط بی دفاع شهری اولویت دار اصفهان را بالغ بر یک هزار نقطه اعلام کرده است که پیش از این آمار این نقاط به صورت تفکیک شده نزدیک به ۷ هزار نقطه اعلام شد.
رصدخانه فرهنگی اصفهان بالاترین نقاط جرم خیز یا همان بی دفاع شهری را در اصفهان به ترتیب در منطقه (سه، چهار، پنج، یک و دو) اعلام کرده که نشان از درگیری مناطق برخوردار شهر اصفهان با بالاترین میزان جرم و آسیبهای اجتماعی است.
اصفهان طی سالهای اخیر اصفهان به دلیل رشد و گسترش فیزیکی و جمعیتی از یکسو و فرسودگی و تخریب مناطق قدیمی از سوی دیگر با رشد نقاط جرم خیز یا همان بی دفاع شهری مواجه است.
نقاط بی دفاع شهری در مناطق مختلف اصفهان باعث شده که بخشهایی از شهر خالی از سکنه شوند و مناطقی را برای حضور مجرمان و فرار سرمایهگذاران آماده کردهاند.
فرزانه کلاهدوزان، رئیس کمیسیون ویژه خانواده، بانوان و جوانان شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به اینکه ۸۰۰ نقطه بی دفاع شهری شناسایی شده است، افزود: عدم رویتپذیری، محاط بودن و نبود فرصت نظارتی، خلوتی و تاریکی، بی ثباتی و ناپایداری جمعیت، ازدحام و تراکم جمعیت، فرسودگی و آشفتگی فضا خصوصیت اصلی فضاهای بی دفاع شهری و فقدان عنصر نظارت اجتماعی است.
وی توضیح داد: فضاهایی که در آن رفت و آمد کم است (روز یا شب) یا در صورت استمداد احتمال یا امکان کمک رسانی به فردی که مورد تهاجم واقع شده کمتر است، جسارت بیشتری را به مجرمان برای ارتکاب جرم میدهد.
لزوم توجه شهرداری به رفع نقاط بی دفاع شهری اصفهان
این عضو شورای اسلامی شهر اصفهان تصریح کرد: فضاهای بیدفاع مناسبترین نقطه برای مزاحمان و مجرمان هستند، فضاهای اطراف تقاطع بزرگراههای درون شهری، اطراف و زیرپلهای درون شهری کم رفت و آمد (بدون کاربری اجتماعی)، فضاهای مجاور ساخت و سازیهای نیمهکاره و به ویژه رها شده، این فضاها اغلب جایگاه امنی برای خلافکاران است و طبعاً کمینگاه مناسبی برای آنکه در ساعات کم رفت و آمد مورد استفاده برای حمله قرار گیرد.
وی با بیان اینکه اطلاعات مناطق بی دفاع شهری از ۱۳۷ استخراج و در کمیسیون ویژه بانوان شورا مورد بررسی قرار گرفت، ادامه داد: زنان و کودکان بیشترین قربانیان این نقاط هستند و سه ارگان خدمات شهری، محیط زیست، معاونت تخلفات شهری و زیباسازی شهرداری اصفهان در عدم شکل گیری نقاط بی دفاع شهری و رفع این نقاط نقش پررنگتری دارند.
کلاهدوزان با اعلام اینکه سازمان زیباسازی شهری از طریق المانهای نوری باید نقاط تاریک شهر که محلی مناسبی برای جرم خیزی شده را رفع کند، گفت: همچنین معاونت تخلفات شهری با حصارکشی دورتادور ساختمانهای نیمه کاره میتواند از تبدیل شدن آن به یک مکان جرم خیز ممانعت کند.
ستاره عباسی، محقق و پژوهشگر آسیبهای اجتماعی در اصفهان که بیش از یک دهه است منحصراً در این عرصه مشغول به کار است با اعلام اینکه هر روز به جمعیت بانوانی که دچار آسیب شدهاند افزوده میشود به خبرنگار مهر گفت: با توجه به روند رو به افزایش آنها مکان برای نگهداری این زنان دیده شده که با ایجاد یک مکان امن از آسیب دیدن بیشتر آنها ممانعت شود.
دستگاههای دولتی در کارگروه آسیبهای اجتماعی فقط حاضری میزنند
وی با بیان اینکه در حالی کارگروه آسیبهای اجتماعی در استانداری اصفهان با حضور نمایندگان دستگاههای مختلف برگزار میشود، تصریح کرد: بیش از یک سوم دستگاههای حاضر در این کارگروه اقدامی برای رفع آسیبهای اجتماعی نمیکنند، طی مطالعهای که بر روی این زنان صورت گرفت بسیاری از آنها به دلیل نداشتن یک حامی مالی، بی خانمانی و بی کسی در یک مقطعی دچار آسیب شدهاند.
این محقق گفت: اگر چه تاکنون این افراد را برای تأمین مالی به ارگانهای مختلف برای اشتغالزایی معرفی کردهایم اما چون دستمزد پایین دریافت میکردند با ساعات کاری بالا، ماندگاری این افراد در این مشاغل به چند روز ختم میشد.
لزوم اصلاح قوانین برای کاهش جمعیت زنان آسیب دیده اصفهان
وی خاطرنشان کرد: غالب این بانوان دچار آسیب، متأهل هستند که از سوی خانواده در یک دورهای طرد شده اند یا از خانوادههایی با سطح مالی پایین هستند و یا در مواردی به اجبار دچار آسیب شدهاند.
این پژوهشگر افزود: زنان آسیب دیدهای نیز هستند که با حمایت و نگهداری آنها توانستهاند مسیر درست زندگی را پیدا کنند و بیش از ۴ سال در فضایی که با همکاری شهرداری اصفهان و استانداری در اصفهان ساخته شده، نگهداری شوند.
وی در پاسخ به این سوال که چه باید کرد که از جمعیت این زنان کاسته شود، ادامه داد: غالب این زنان کسانی هستند که همسران آنها به دلایل مختلفی در زندان به سر میبرند یا به دلیل قاچاق مواد مخدر اعدام شدهاند؛ اگر مسؤولان امر تمهیداتی بیندیشند مردان به دلیل بدهی سالها در زندان نباشند و زنان دارای فرزند برای تأمین مخارج دچار آسیب نشوند میتوان نسبت به کاهش این آسیب امیدوار بود.
به گفته عباسی زنان آسیب دیده و در معرض آسیب اصفهان اصلاً شرایط مناسبی ندارد و اصفهان مقری شده برای گم شدن در جامعه که این زنان از شهرهای دیگر به آن پناه میآورند و آمار در این خصوص نگران کننده است.
وی ادامه داد: موضوع زنان و سکونتگاههای غیررسمی یا فضاهایی که تعریف جدی از رفع مشکلات اجتماعی ندارد، مسئله مهمی است که باید به آن توجه ویژهای داشت.
این کارشناس آسیبهای اجتماعی افزود: افرادی که در این مناطق زندگی میکنند از امنیت روانی، اجتماعی، اقتصادی و … برخوردار نیستند که همین موضوع آسیبی به ساکنان چنین مناطقی وارد میکند.
جمعیت اصفهان در یکصد سال اخیر از هشتاد هزار نفر به بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار نفر رسیده است. این میزان از صنعتیشدن افسارگسیخته و شهرنشینی بدون شهرگرایی و توسعۀ پایدار سبب ایجاد محلههایی شده است که میتوان آنها را محلههای فوق بدخیم یا نقاط بی دفاع شهری نامید؛ محلههایی که در آنها بستهای از آسیبهای اجتماعی بههمراه جرایم خشن و احساس امنیت پایین وجود دارد. در کنار این مسائل، فقر، بیکاری، وجود بافتهای فرسوده و امکانات ناچیز رفاهی و خدماتی، هرگونه امید به بهبود وضعیت آنها را از بین برده است و به نوعی در بافت مرکزی شهر اصفهان شاهد محلههای خالی از سکنه هستیم.
محلات بیدفاع شهری که امروزه شورا و شهرداری اصفهان را بر آن داشته است که نگاه ویژهتر و جدی تری به این مقوله داشته باشند و در همین ارتباط کمیسیون ویژه خانواده و زنان و جوانان از یکسال گذشته تشکیل شده که ضمن هویت بخشی به این اقشار، شهری امن را برای طبقات در معرض آسیبهای اجتماعی شکل دهد.
کد خبر 6091772