به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

چطور کودکان را به مخاطبانی نکته سنج تبدیل کنیم؟

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۰۹۶۰۳

حواس پنج گانه آدمی به وی کمک می‌کند تا محیط اطراف خود را حس کند و آن را بشناسد. در مرحله پس از این شناخت او تمایل دارد تا قسمتی یا تمام آن چه را به ادراک او درآمده با دیگران به اشتراک بگذارد. در این مرحله به اشتراک‌گذاشتن، بستگی به هنر فردی دارد تا چگونه، با چه هدفی و ... پیام خود را به مخاطب یا مخاطبان مد نظرش منتقل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تا سالیانی نه چندان دور منظور از سواد تقریباً مترادف با توانایی خواندن و نوشتن بود، اما امروزه با گسترش رسانه‌هایی از قبیل رادیو، تلویزیون، شبکه‌های ماهواره‌ای، اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و ...، تمام آحاد بشر اگر علم و دانش مناسب برخورداری و استفاده از رسانه‌ها را در خود ایجاد یا تقویت نکرده باشند، با آسیب‌های زیادی درگیر خواهند شد، به ویژه کودکان که مرز واقعیت و خیال را درک نکردند، آسیب‌پذیرترین گروه‌های در معرض این مشکلات هستند.

در ادامه، توصیه‌هایی به والدین برای آموزش سواد رسانه‌ای به کودکانشان خواهیم داشت.

رسانه‌هایی که بچه‌ها ۲۴ ساعته با آن‌ها سروکار دارند

سواد رسانه‌ای یعنی توانایی شناسایی انواع مختلف رسانه و درک انواع پیام‌هایشان. هر رسانه وسیله‌ای است که از طریق آن پیامی برای مخاطب ارسال می‌شود. این پیام ممکن است در قالب برنامه‌ای تلویزیونی ارائه شود یا حتی ممکن است تبلیغی ساده روی بیلبوردی در حاشیه بزرگراه باشد. انواع رسانه‌هایی که بچه‌ها روزانه با آن‌ها سروکار دارند، عبارت‌اند از: رسانه‌های سنتی مثل رادیو و تلویزیون، پیام‌های ساده متنی تلفن‌همراه، شبکه‌های اجتماعی و فضای‌مجازی، بازی‌های کامپیوتری، انواع تبلیغات در کوچه و خیابان.

چرا آموزش سواد رسانه‌ای به کودکان مهم است؟

سواد رسانه‌ای به بچه‌ها کمک می‌کند که چند چیز را درک کنند: انواع مختلف رسانه‌ها، این که اشخاصی در رسانه‌ها سعی می‌کنند پیام‌های مختلفی را برای مخاطب ارسال کنند و دلایل و انگیز‌ه‌های صاحبان رسانه‌ها. این سواد می‌تواند به مخاطبان رسانه‌ها بیاموزد که از حالت انفعالی و مصرفی خارج و به معادله متقابل و فعالانه‌ای وارد شوند که در نهایت به نفع خود آنان باشد. به عبارت دیگر، سواد رسانه‌ای به مخاطب کمک می‌کند تا از سبد رسانه‌ها به شکلی درست و هوشمندانه استفاده کند.

آسیب‌هایی که کودکان را تهدید می‌کند

همان‌طور که گفتیم، کودکان در زمره آسیب‌پذیرترین گروه‌های در معرض رسانه‌ها هستند، زیرا هنوز به مراحل رشد تشخیص و تفکیک این محتوا‌ها نرسیده‌اند. از آن جا که در ورای هرکدام از مطالب و مفاهیم انتقال یافته، منافع یا مطالبی نهفته است باید به کودکان خویش آموزش دهیم تا از این رسانه‌ها به نحو مطلوبی برخوردار شوند. امروزه با توسعه فضا‌های مجازی، سهولت دسترسی به تمام محتوای تولید شده از طریق گوشی‌های هوشمند به ویژه کودکان را در معرض آسیب‌های فراوان اخلاقی، رفتاری و حتی سوء استفاده‌های مادی قرار داده است.

وضع قوانین، اولین قدم آموزش سواد رسانه‌ای

در قدم اول برای آموزش سواد رسانه‌ای به کودکان و رهایی از چنین خطر‌هایی بهتر است خانواده‌ها قوانین مدون و کاملاً روشنی را برای فرزندان خود در چگونگی استفاده از انواع رسانه‌ها وضع کنند. اطلاع‌رسانی مناسب و آگاهی دادن به کودکان برای نحوه مناسب روبه‌رو شدن با خطر‌های احتمالی برخی از راه‌های کاهش آسیب و بالا بردن سواد رسانه‌ای کودکان می‌شود.

۳ توصیه برای آموزش سواد رسانه‌ای به‌کودکان

آموزش قبل از ۴ سالگی| بیشتر مردم تصور می‌کنند آموزش سواد رسانه‌ای به کودکان مربوط به زمانی است که آن‌ها اواخر دوره دبستان هستند، اما این‌طور نیست. کارشناسان رسانه معتقدند سواد رسانه‌ای را باید خیلی زودتر از این‌ها به بچه‌ها آموزش داد چراکه بچه‌ها در سنین پایین‌تر در معرض رسانه‌های مختلف قرار می‌گیرند. حتی برخی از پژوهش‌ها حاکی از این است که امروزه کودکان قبل از ۴ سالگی استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند را یاد می‌گیرند.

آموزش مرز‌های میان واقعیت و خیال| آموزش شناخت مرز میان واقعیت و خیال یکی از اصول اولیه است. مثلا والدین می‌توانند به بچه‌های کوچک‌تر خود توضیح بدهند افرادی که در آگهی‌های بازرگانی حضور دارند واقعا آن‌طوری نیستند و فقط نقش بازی می‌کنند. شاید مدتی طول بکشد، اما در نهایت بچه‌ها یاد می‌گیرند که هر چیزی در رسانه می‌بینند لزوما واقعی نیست.

کمک‌گرفتن از موضوعات روز| حواس‌تان به موضوعات روز باشد چراکه می‌تواند شروع گفتگو با بچه‌ها درباره رسانه باشد. مثلا اگر در شبکه‌های اجتماعی اطلاعات نادرستی مشاهده کردید، با فرزندتان راجع به آن صحبت و بعد با مشارکت او درباره آن موضوع تحقیق کنید. بچه‌ها را به این فکر بیندازید که ممکن است تیتر‌های خبری فریبنده باشند و گاهی فقط برای جلب‌توجه مخاطب نوشته می‌شوند. همچنین به آن‌ها کمک کنید قبل از آن که چیزی را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند، آن را دقیق بررسی کنند. با بچه‌ها درباره این که انتشار مطلبی در شبکه‌های اجتماعی چه معنایی دارد، صحبت کنید. اجازه دهید یاد بگیرند به جنبه ها‌ی مختلف فعالیت‌های آنلاین خود فکر کنند.

منبع: خراسان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: فرزندپروری سواد رسانه ای آموزش سواد رسانه ای به کودکان شبکه های اجتماعی رسانه ها بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۰۹۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا بعد از رابطه جنسی غمگین می شوم و گریه می کنم؟

سواد زندگی، سواد عاطفی؛ مریم طرزی- برخی از افراد پس از برقراری رابطه جنسی با همسرشان احساس اندوه و افسردگی می کنند و به گریه می افتند، به این حالت  اندوه  پس از آمیزش یا  post-coital tristesse می گویند. اگر عمل آمیزش  به سرعت تمام شود و فرد به ارگاسم نرسد، این اندوه شاید کاملاً طبیعی به نظر برسد.بنا بر برخی از مطالعات انجام شده در حوزه سکسولوژی و روانکاوی ده  تا سی درصد از افراد پس از رابطه جنسی اندوهگین می شوند و گریه می کنند.

 این اندوه نوعی حالت عاطفی خاص و تا حدودی غیر قابل توضیح است که بلافاصله پس از برقراری رابطه جنسی ایجاد می شود.با این حال، در بسیاری موارد ممکن است ربطی به رابطه جنسی هم نداشته باشد و به رغم اینکه افراد تجربه جنسی خوشایند و رضایت بخشی دارند، باز هم گرفتار این نوع اندوه شوند.

در واقع، اندوه پس از مقاربت یک بیماری یا اختلال نیست. در بیشتر موارد، این نوعی  حالت عاطفی است که عواقب عمده ای هم در پی ندارد. با این حال، اگر این حالت برای مدت طولانی ادامه یابد، می تواند نشان دهنده یک مشکل عمیق تر باشد که باید پیگیری و درمان شود.

علم و دانش بشر تاکنون همه چیز را در مورد این وضعیت عاطفی روشن نکرده است. نظریه های مختلفی در این باره وجود دارد. باید بگوییم که هیچ یک از این نظریه ها نمی توانند شامل حال همه، به یکسان شوند. آنچه در مورد برخی صدق می کند در مورد دیگری صدق نمی کند.

متن کامل را در سواد زندگی بخوانید (اینجا)

_________

درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران

*در باب عشق و آنچه که عشق نیست (تفاوت عشق با خوش‌آمدن و نیاز از منظر علم)

*معجزه نوازش و لمس عاطفی در زندگی زناشویی

*تداوم رابطه جنسی بعد از میانسالی چگونه سلامت جسمی و روحی را تضمین می کند؟

*در مورد مسائل جنسی چگونه با فرزند خود صحبت کنیم؟ نکته‌ها و پیشنهادهایی برای والدین

*"فابینگ" چیست و چگونه روابط اجتماعی، شخصی و زناشویی ما را تهدید می‌کند؟ (+توصیه‌های کاربردی)

*بحران میان‌سالی (40 سالگی): علائم، پیامدها و راهکارهای غلبه بر آن

*پروراندن عشق: بایدها و نبایدهای روابط عاشقانه (+10 توصیه برای زوج‌های عاشق)

*هرزه‌نگاری و تأثیرات آن بر روابط عاطفی+ توصیه‌های کاربردی

*چگونه "زندگی جنسی" مان را کیفی کنیم؟

*16 نکته کاربردی برای رابطه جنسی موفق

*مربع رابطه جنسی و فیلم های هرزه نگار

کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@

 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تداوم رابطه جنسی بعد از میانسالی چگونه سلامت جسمی و روحی را تضمین می کند؟ چرا به شریک زندگی ام کشش جنسی ندارم ؟ (راهکارهای عملی) آیا کاهش میل جنسی زنگ خطری برای پایان رابطه زناشویی است؟